Wizy nieimigracyjne S są przeznaczone dla osób współpracujących z organami ścigania, wymiarem sprawiedliwości lub agencjami śledczymi jako informatorzy w śledztwach albo świadkowie w procesach sądowych dotyczących zorganizowanej przestępczości (S5) lub organizacji terrorystycznych (S6). O wizę dla świadka lub informatora mogą wystąpić tylko agencje śledcze i wydziały policji szczebla stanowego lub federalnego oraz prokuratury federalne.

The pay off Zdjęcie: Chris Potter

Wiza S nie jest formalnie klasyfikowana jako wiza dual-intent, ale nie da się jej zaliczyć do żadnej innej grupy. Umieściliśmy ją w tym dziale, ponieważ może prowadzić do stałego pobytu. W procesach Mafii lub śledztwach międzynarodowych organizacji terrorystycznych władze często sprowadzają świadków z zagranicy: prokuratorów i detektywów prowadzących dochodzenia w innych krajach, byłych czlonków organizacji przestępczych, świadków przestępstw, itd. Wraz z głównym świadkiem, organa ścigania mogą wystąpić o wizy pochodne dla najbliższej rodziny takiej osoby: żonę lub męża oraz niepełnoletnie dzieci (S7). Wszystkie osoby na wizach typu S mogą uzyskać zezwolenie na pracę. Wizy są wydawane na okres 3 lat, ale nie podlegają przedłużeniu i nie można zmienić statusu na inny. Można natomiast - w wyniku petycji złożonej przez tą samą agencję, która wystąpiła o wizę S - uzyskać stały pobyt. Wiza S w wielu przypadkach prowadzi do statusu rezydenta, zależy to jednak od samego postępowania, śledztwa bądź dochodzenia. Informator może też otrzymać stały pobyt w przypadkach uzasadnionych obaw o swoje bezpieczeństwo w razie powrotu do kraju pochodzenia.

Uwaga: Urząd Imigracyjnyu zamieszcza opisy wiz S, T i U w sekcji "Other Ways to Get a Green Card" (Inne sposoby uzyskania Zielonej Karty) pomimo, że żadna z nich nie jest wizą imigracyjną. Z wiz S, T i U można się starać o stały pobyt nawet na podstawie tej samej dokumentacji, ale nie jest to regułą. Wiele osób nie korzysta z tej możliwości. Pracownicy wymiaru sprawiedliwości innych państw, większość świadków w procesach, a nawet ofiary handlu ludźmi lub prześladowań, po krótkim pobycie w USA wracają do kraju nigdy nie starając się o stały pobyt. Nasza sekcja "Inne sposoby imigracji" wylicza tylko te wizy, które muszą być zaliczone do wiz imigracyjnych, a ich zastosowanie od razu owocuje uzyskaniem stałego pobytu. Wizy S, T i U nie kwalifikują do stałego pobytu automatycznie, ale podwójny zamiar jest dopuszczalny, a nawet - w niektórych przypadkach - jest oczywisty, dlatego zamieszczamy je tu, w dziale wiz "dual-intent"

Kto może uzyskać wizę S

• Osoby ważne dla prowadzonego śledztwa, dochodzenia lub postępowania sądowego;
• Świadkowie przestępstw;
• Byli członkowie organizacji przestępczych;
• Byli członkowie lub współpracownicy organizacji terrorystycznych;
• Osoby posiadające znaczącą wiedzę  na temat dzialalności takich organizacji albo wiedzę na temat konkretnych przestępstw lub aktów terroru;
• Prokuratorzy, detektywi, śledczy posiadający wiedzę na temat działania organizacji lub jej członków, albo wiedzę na temat wydarzeń, przestępstw kryminalnych, przydatną lub niezbędną w dochodzeniu lub przewodzie sądowym prowadzonym w USA
• Najbliższa rodzina świadka lub informatora.

Uwaga: o klasyfikację S5 (zorganizowana przestępczość, gangi, mafie, etc.) mogą wystąpić organizacje stanowe i federalne, o klasyfikację S6 (organizacje terrorystyczne) mogą wystąpić tylko agencje federalne. Klasyfikacja może zostać zmieniona na wniosek organizacji składającej oryginalne podanie.

Kto może zainicjować wydanie wizy S

• Wydziały śledcze, prokuratury federalne i stanowe, agencje rządowe takie jak np. FBI, sądy stanowe lub federalne.

Uwaga: wszystkie sledztwa dotyczące zorganizowanej przestępczości lub terroryzmu są w pewnym momencie przejmowane przez agencje federalne, nawet jeśli zostały zainicjowane przez lokalne departamanty policji, a procesy sądowe odbywają się najczęściej w sądach federalnych.

Wymagania

Agencja ubiegająca się o wizę S dla świadka lub informatora musi wykazać, że osoba taka jest niezbędna a jej zeznania lub informacje pozwolą na zakończenie śledztwa bądź doprowadzą do ujęcia i osądzenia sprawców przestępstw albo przyczynią się do zlikwidowania lub ograniczenia działalności organizacji przestępczej lub terrorystycznej. Wraz z aplikacją o wizę S agencja taka musi przedłożyć rozległą dokumentację dodatkową przedstawiającą stan śledztwa, rolę i ew. udział świadka lub informatora i wyjaśnić dlaczego jego zeznania albo informacje są niezbędne. Musi też ujawnić wszelkie ustalenia i umowy ze świadkiem oraz obietnice jakichkolwiek korzyści w zamian za zeznania lub informacje (agencje nie mają prawa składać obietnic lub oferować korzyści imigracyjnych). Musi też przedstawić przekonywującą ewidencję wyjaśniającą dlaczego świadek lub informator powinien być wpuszczony do USA jeśli jest to osoba, której w normalnych sytuacjach żadna wiza nie mogłaby przysługiwać. Aplikacja musi też zawierać zgodę świadka na współpracę i chęć pomocy w prowadzonym postępowaniu, podpisaną przez niego samego i przez oficera agencji śledczej (Law Enforcement Agency).

Proces

Organizacja śledcza, prokuratura lub sąd (LEA - Law Enforcement Agency) musi wystąpić do Urzędu Imigracyjnego z podaniem (formularz I-854, Inter-Agency Alien Witness and Informant Record), w którym poda wszystkie istotne powody dokumentujące konieczność udziału danej osoby w prowadzonym dochodzeniu lub w procesie sądowym. Podanie nie jest jednak kierowane bezpośrednio do USCIS ale do Departamentu Sprawiedliwości (Wydział Kryminalny), który po rozpatrzeniu i zaopiniowaniu prześle aplikację do Urzędu Imigracyjnego. Zatwierdzenie aplikacji oznacza zezwolenie na wjazd świadka lub informatora i na przebywanie w USA przez okres do 3 lat (wraz z najbliższą rodziną). Osoba uznana za świadka lub informatora a przebywająca w USA może uzyskać zmianę ststusu na S.

Dokumentacja przedstawiana przez agencję rządową (LEA)

• Formularz I-854, Inter-Agency Alien Witness and Informant Record;
• Wszelka dokumentacja dotycząca prowadzonej sprawy, śledztwa lub postępowania;
• Ewidencja przedstawiająca udział świadka lub informatora i wyjaśniająca dlaczego jest on niezbędny w prowadzonym postępowaniu.

Dokumentacja informatora - proces konsularny

• Formularz DS-160 - Aplikacja o Wizę Nieimigracyjną;
• Paszport ważny co najmniej 6 miesięcy poza planowaną datę powrotu z USA;
• Zdjęcie bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu, przesyłane elektronicznie razem z formularzem DS-160;
• Dokumentacja przedstawiana przez Law Enforcement Agency

Dokumentacja informatora - zmiana statusu w USA

• Aplikacja o zmianę statusu nieimigracyjnego, formularz I-539, Application to Change or Extend Status;

Stały pobyt z wizy lub ze statusu S

Agencja sponsorująca świadka lub informatora na wizę nieimigracyjną S może również wystąpić dla takiej osoby o stały pobyt. W niektórych wypadkach podanie o zieloną kartę może być złożone natychmiast po zatwierdzieniu statusu S w przypadku zmiany statusu w USA, lub po przyjeździe do USA na wizie S. Proces jest dwustopniowy, a wymagana dokumentacja jest prawie taka sama jak przy staraniu się o wizę S. Petycja jest składana przez tą samą organizację sponsorującą (Law Enforcement Agency).

Dokumentacja przedstawiana przez agencję rządową (LEA)

• Formularz I-854, Inter-Agency Alien Witness and Informant Record;
• Wszelka dokumentacja dotycząca prowadzonej sprawy, śledztwa lub postępowania;
• Ewidencja przedstawiająca udział świadka lub informatora i wyjaśniająca, że świadek wywiązał się lub wywiązuje się z obowiązku współpracy z władzami w prowadzonych dochodzeniach lub śledztwach a jego zeznania lub informacje są przydatne.

Po zatwierdzeniu petycji (formularz I-854), osoba na wizie S musi złożyć aplikację o zmianę statusu na stały (formularz I-485, Application to Register Permanent Residence or Adjust Status).

Dokumentacja informatora - zmiana statusu na stały

• Aplikacja o zmianę statusu, formularz I-485, Application to Register Permanent Residence or Adjust Status;
• Kopia zatwierdzenia petycji, Powiadomienie, formularz I-797, Notice of Action;
• Informacje biograficzne, formularz G-325A, Biographic Information;
• Wyniki badania lekarskiego i szczepień, formularz I-693, Report of Medical Exam and Vaccination Record;
• Kopia dowodu wjazdu, formularz I-94, Arrival/Departure Record;
• Kopie wszystkich stron paszportu;
• Dowód zatrudnienia;
• Dwa jednakowe, nieretuszowane zdjęcia bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu;
• Opłata za rozpatrzenie aplikacji.

Podsumowanie

Wiza S to wiza wyjątkowa, wydawana nielicznym osobom posiadającym ważne informacje, lub świadkom w procesach kryminalnych, których zeznania są niezbędne w dochodzeniach albo procesach sądowych. Teoretycznie, stały pobyt z tej wizy można uzyskać stosunkowo łatwo, ale jest to w pełni uzależnione od agencji śledczych czy prokuratur i sądów, które muszą złożyć podanie w imieniu osoby sponsorowanej, zielona karta nie jest więc wcale taka pewna. Sama procedura jest skomplikowana i wymaga rozległej dokumentacji kompletowanej przez agencje rządowe, które z wielu względów mogą nie chcieć albo nie móc ujawnić szczegółów, których domaga się Urząd Imigracyjny. Wymóg przedstawienia przez agencję śledczą lub prokuraturę szczegółów prowadzonego śledztwa wydaje się zresztą sprzeczny z prawem i ściągnięcie świadków z zagranicy na wizie S jest w rzeczywistości bardzo trudne. Ściąganie świadków, prokuratorów i pracowników wymiaru sprawiedliwości z zagranicy zdarza się rzadko i dotyczy głównie procesów o przestępstwa o zasięgu międzynarodowym, takich jak zorganizowana przestępczośc, terroryzm, itd. Osoby takie są też czasem niezbędne w procesach związanych z ekstradycją przestępców do USA, więc nie tylko w tych najbardziej nagłośnionych, o których piszą gazety. Agencje (Law Enforcement) mogą oferować cokolwiek w zamian za zeznania lub ważne informacje, za wyjątkiem korzyści imigracyjnych - nie mogą obiecać stałego pobytu. Jeśli więc świadek lub informator decyduje się współpracować z amerykańskim wymiarem sprawiedliwości głównie w nadziei uzyskania stałego pobytu, może się srodze zawieść. Po złożeniu zeznań może być zmuszony do powrotu, chyba że ma do zaoferowania zeznania lub informacje, które łatwo skłonią władze do wystąpienia dla niego o stały pobyt, albo jeżeli jest jasne, że powrót narazi go na wielkie niebezpieczeństwo. Ten ostatni argument jest jednak w pełni uznaniowy i zależy od urzędu (urzędnika), który w niebezpeiczeństwo zechce uwierzyć.

Wiza narzeczeńska K1 pozwala na wjazd cudzoziemca do USA w celu zawarcia małżeństwa z obywatelem Stanów Zjednoczonych i pozostania w USA na stałe. Wiza jest ważna tylko 90 dni, jest więc wizą tymczasową (nieimigracyjną) i jej opis powinien się raczej znajdować w sekcji poświęconej wizom tymczasowym, ale K1 jest typowym przykładem wizy "dual-intent".

Zakochani w Londynie Zdjęcie: Garry Knight

Warunkiem otrzymania wizy K1 jest planowane małżeństwo z obywatelem USA w ciągu 90 dni od daty wjazdu do kraju i chęć stałego zamieszkania w Stanach Zjednoczonych. Osoby planujące małżeństwo z obywatelem ale nie planujące stałego zamieszkania w Stanach Zjednoczonych nie kwalifikują sie do wizy K-1, chociaż przysługuje im prawo otrzymania stałego pobytu ("zielonej karty") poprzez sponsorstwo rodzinne (Petition for Alien Relative, formularz I-130).

Kto może uzyskać wizę K1

• Narzeczony lub narzeczona - osoba planująca małżeństwo z obywatelem USA w ciągu 90 dni od wjazdu do Stanów Zjednoczonych;
• Dzieci osoby sponsorowanej poniżej 21 lat.

Kto może sponsorować na wizę K1

• Sponsorem może być tylko obywatel Stanów Zjednoczonych, który ukończył 18 lat;
• Nie może nim być ani stały rezydent ani osoba oczekująca na naturalizację;
• Sponsorem nie może też być osoba tej samej płci ponieważ małżeństwa takie nie są uznawane przez władze federalne, które określają przepisy imigracyjne

Uwaga: Małżeństwa homoseksualne są już w USA legalne i są podstawą do sponsorowania w kategoriach rodzinnych.

Proces

O wizę K1 dla narzeczonego lub narzeczonej występuje obywatel (obywatelka) USA składając petycję (formularz I-129F, Petition for Alien Fiance) w Urzędzie Imigracyjnym (U.S. Citizenship and Immigration Services - petycję można też złożyć przez ambasadę USA jeśli przebywasz aktualnie poza krajem). Do petycji należy dołączyć dokumentację potwierdzającą, że narzeczeni się znają, że spotykali się w okresie przynajmniej ostatnich dwóch lat, oraz list podpisany przez sponsorującego obywatela USA potwierdzający decyzję obojga o małżeństwie. Dowód, że przyszli małżonkowie spotykali się wcześniej jako narzeczeni może nie być wymagany w niektórych okolicznościach (np. małżeństwo z osobą pochodzącą z kręgów kulturowych, w których normalną praktyką są małżeństwa aranżowane przez porozumienie rodziców - niektóre rejony Indii, Pakistanu, itp. - zwolnienie z tego obowiązku jest stosowane w  przypadkach uzasadnionych tradycją kulturową, ale utrudnia to znacznie cały proces).
Wiza K1 nie podlega przedłużeniu ani nie można zmienić statusu na inny. Wizy K nie można też uzyskać na terenie USA poprzez zmianę statusu.
Po zatwierdzeniu petycji, Urząd Imigracyjny przesyła ją do właściwego konsulatu w miejscu zamieszkania osoby sponsorowanej, który podejmuje decyzję w sprawie przyznania wizy (lub jej odmowy). Najważniejszym kryterium jest potwierdzenie, że osoba sponsorowana będzie sie kwalifikować do otrzymania stałego pobytu na podstawie petycji rodzinnej (I-130).

Dokumentacja

• Petycja (formularz I-129F - Petition for Alien Fiancee) wraz z Danymi Biograficznymi obojga narzeczonych (formularz G-325A - Biographic Information);
• Po jednym zdjęciu formatu paszportowego wykonanym nie wcześniej niż 30 dni przed datą złożenia petycji;
• Dzieci osoby sponsorowanej w wieku poniżej 21 lat mogą w tym samym czasie otrzymać wizę K-2, ale muszą być wymienione w petycji;
• Potwierdzenie posiadania obywatelstwa USA przez osobę sponsorującą (Birth Certificate - akt urodzenia, paszport, certyfikat naturalizacji, certyfikat obywatelstwa);
• List podpisany przez osobę sponsorującą i potwierdzający wolę zawarcia małżeństwa z osobą sponsorowaną;
• Dowód w postaci np. pisma z lokalnego urzędu stanu cywilnego o zdolności do zawarcia małżeństwa (w przypadku osób w wieku poniżej legalnego wieku - zezwolenie na małżeństwo od odpowiednich władz);
• Dowód legalnego rozwiązania poprzednich małżeństw jeśli narzeczeni byli poprzednio w związkach (dokumenty rozwodowe, akt zgonu poprzednich współmałżonków, unieważnienie małżeństwa);
• Ważny paszport jest wymagany od osoby sponsorowanej;
• Dowód niekaralności lub certyfikaty wydawane przez lokalną policję ze wszystkich miejsc zamieszkania od 16 roku życia (osoba sponsorowana), badanie lekarskie, opłata za petycję i opłata wizowa.

Podsumowanie

Jeżeli narzeczeni planują tylko ślub w USA ale nie zamierzają mieszkać tam na stałe, wiza K1 nie jest właściwa. W takich przypadkach najlepiej starać się o wizę turystyczną (B1/B2). Wiza K1 oprócz pozwolenia na wjazd, uprawnia również do zezwolenia na pracę (Employment Authorization, formularz I-765) i podjęcia legalnego zatrudnienia nie tylko osoby sponsorowanej, ale również jej lub jego dzieci objętych tą samą petycja i przybyłych do USA (poniżej 21 lat). Sama wiza nie uprawnia jednak do niczego więcej. Jest w pewnym sensie jedynie usprawnieniem, ułatwieniem dla osób planujących małżeństwo, ale nie zastępuje stałego pobytu i wymaga złożenia przez sponsorującego obywatela petycji rodzinnej (po zawarciu małżeństwa).
Wiza jest ważna przez cztery miesiące od daty wydania (uprawnia do wjazdu do USA w tym terminie a nie do pobytu w USA, który jest ograniczony tylko do 90 dni), ale jej ważność może być przedłużona przez konsula jeśli osoba sponsorowana nie może wyjechać do USA w tym terminie. Proces wizowy jest podobny jak w przypadku wszystkich innych wiz tymczasowych.

Nieimigracyjny status T jest przeznaczony dla ofiar przemytu i handlu ludźmi, które zgadzają się współpracować z władzami w ujęciu i ukaraniu sprawców. Są to najczęściej osoby znęcone fałszywymi obietnicami dobrej pracy zagranicą, zmuszone później do pracy niewolniczej.

Oferowali nam dobrą pracę... Zdjęcie: Jerry Zurek

Wizy T1 podlegają rocznym kwotom wizowym (5 tysięcy wiz dla głównych aplikantów), ale kwotom nie podlegają wizy pochodne (dla najbliższej rodziny). Osoby, których podania o T1 nie mieszczą się w kwocie na dany rok mogą otrzymać zezwolenie na pobyt i pracę w czasie kiedy ich aplikacja "czeka” do następnego roku na nową pulę wizową a aplikant - na możliwość zmiany statusu.

Uwaga: Urząd Imigracyjnyu zamieszcza opisy wiz S, T i U w sekcji "Other Ways to Get a Green Card" (Inne sposoby uzyskania Zielonej Karty) pomimo, że żadna z nich nie jest wizą imigracyjną. Z wiz S, T i U można się starać o stały pobyt nawet na podstawie tej samej dokumentacji, ale nie jest to regułą. Wiele osób nie korzysta z tej możliwości. Pracownicy wymiaru sprawiedliwości innych państw, większość świadków w procesach, a nawet ofiary handlu ludźmi lub prześladowań, po krótkim pobycie w USA wracają do kraju nigdy nie starając się o stały pobyt. Nasza sekcja "Inne sposoby imigracji" wylicza tylko te wizy, które muszą być zaliczone do wiz imigracyjnych, a ich zastosowanie od razu owocuje uzyskaniem stałego pobytu. Wizy S, T i U nie kwalifikują do stałego pobytu automatycznie, ale podwójny zamiar jest dopuszczalny, a nawet - w niektórych przypadkach - jest oczywisty, dlatego zamieszczamy je tu, w dziale wiz "dual-intent".

Klasyfikacja T została stworzona decyzją Kongresu w październiku 2000 roku jako część Victims of Trafficking and Violence Protection Act (Ustawa o Ochronie Ofiar Handlu Ludźmi i Przemocy). Jej celem jest umożliwienie organom ścigania dostępu do świadków i ofiar, oraz umożliwienie ofiarom przestępstw przebywanie i ewentualne pozostanie na stałe w USA.

Przemyt i handel ludźmi to współczesna forma niewolnictwa. Pośrednicy, agencje lub organizacje przestępcze najczęściej zwabiają ludzi fałszywymi obietnicami dobrej pracy w USA, możliwością rzekomego „załatwienia” statusu lub fałszywego małżeństwa w Stanach Zjednoczonych. Osoby takie mogą wjeżdżać do USA legalnie, albo są wwożone nielegalnie, najczęściej na pokładach statków transportowych, i lokowane w fabrykach, przetwórniach żywności, restauracjach, itd. Pracodawcy "zapewniają” miejsce pracy, mieszkanie i wyżywienie, ale ludzie tacy miesiącami albo nawet całymi latami nie wychodzą na zwnątrz pracując po 12 albo 14 godzin na dobę za grosze. Większość ich zarobków jest zabierana na opłacenie kosztów przyjazdu i pobytu. Są to długi, których ofiara nie może nigdy spłacić, i których gwarancją jest najczęściej lęk o los pozostawionej w starym kraju rodziny. Przypadki zmuszania do pracy groźbą lub szantażem zdarzają się też wśród dyplomatów wykorzystujących swój personel w sposób niewolniczy.

Jest to proceder szczególnie odrażający i władze walczą z nim od wielu lat. Od 2000 roku istnieje konkretny instrument w postaci ustawy o ochronie ofiar przestępstw umożliwiającej uzyskiwanie zeznań od ofiar. Wiza T1 pozwala ofiarom tego procederu na legalne przebywanie w USA i współpracę z władzami, a nawet na stały pobyt.
Osoby mogą zostać uznane za ofiary handlu ludźmi, jeśli wykonują pracę pod przymusem, wykonują ją w wyniku oszustwa albo w wyniku fałszywych zapewnień.

Dwie podstawowe grupy osób uznawanych za ofiary handlu ludźmi to osoby przemycone do USA lub namówione do wyjazdu za pomocą fałszywych obietnic, gróźb, przemocy fizycznej albo psychicznej, oraz zmuszone do:

• uprawiania prostytucji;
• pracy niewolniczej lub częściowo niewolniczej;

i utrzymywane w stanie zależności groźbami, przemocą fizyczną, znęcaniem się, strachem o los bliskich lub lękiem przed zemstą, zależnością zawodową lub konsekwencjami po powrocie do kraju, itd.

Kto może uzyskać wizę T1

Ofiary handlu ludźmi przebywające w USA albo na terenach pod protektoratem USA;

• Osoby, które są gotowe współpracować z władzami w śledztwie i w oskarżeniu i skazaniu przestępców biorących udział w handlu ludźmi;
• Ofiary tego procederu w wieku poniżej 18 lat;
• Osoby, którym grozi szczególne niebezpieczeństwo w razie powrotu do swojego kraju
• Najbliższa rodzina ofiary przestępstwa (w tym bracia i siostry oraz rodzice, jeżeli główny aplikant oraz rodzeństwo mają mniej niż 18 lat).

Wymagania

Wizy T nie można otrzymać poza granicami Stanów Zjednoczonych, dotyczy ona bowiem osób albo przeszmuglowanych do USA, albo takich, które wjechały legalnie (np. jako personel albo służba domowa dyplomaty), ale są nielegalnie zmuszane do pracy lub innych czynności wbrew ich woli i poprzez groźby, szantaż albo przymus fizyczny na terenie USA. Osoby takie muszą też wyrazić wolę współpracy z władzami w celu ukarania sprawców.

Proces

O przyznanie nieimigracyjnego statusu T1 może wystąpić sama osoba poszkodowana składając aplikację (formularz I-914, Application for T Nonimmigrant Status). Aplikacja nie musi, ale powinna zawierać również Suplement B, wypełniony i podpisany przez uprawnionego pracownika albo oficera policji lub innej agencji rządowej (Law Enforcement Agency). Wypełniony przez organa ścigania i podpisany Suplement B potwierdza, że osoba starająca się o status T1 jest rzeczywiście ofiarą handlu ludźmi. Aplikant musi też przedstawić pismo przedstawiające fakty związane z przestępstwem. Zatwierdzenie aplikacji oznacza zezwolenie na przebywanie osoby poszkodowanej w USA przez okres do 3 lat (wraz z najbliższą rodziną).
Pomimo, że do uzyskania świadczeń i do wystąpienia o status T1 może wystarczyć zaświadczenie z Department of Human Services i zaświadczenie z policji, w praktyce udowodnienie cierpień uprawniających do uznania ofiarę przemytu lub handlu ludźmi wymaga rozległej dokumentacji i (poza nielicznymi wyjątkami niezdolności do współpracy z powodu ciężkich urazów fizycznych lub psychicznych) do współpracy z organami ścigania w celu schwytania i ukarania sprawców.

Dokumentacja

• Petycja, formularz I-914, Application for T Nonimmigrant Status;
• Suplement do petycji, formularz I-914B, w którym odpowiednia agencja poświadcza, że osoba poszkodowana była, jest lub będzie potrzebna w śledztwie;
• Trzy zdjęcia;
• Pismo przedstawiające wypadki i wydarzenia, na podstawie których osoba ubiega się o status T1.

Po spełnieniu pewnych warunków, ofiara handlu ludźmi może uzyskać stały pobyt:

Kto może uzyskać stały pobyt ze statusu T1

• Ofiary handlu ludźmi, które na statusie T1 przebywały w USA przez okres co najmniej 3 lat;
• Osoba pokrzywdzona przekazała wszystkie posiadane informacje na temat przestępstwa organom ścigania (współpracowała z władzami w śledztwie) i informacje te były pomocne w prowadzonym śledztwie i/lub w skazaniu sprawców;
• Ofiara przestępstwa wykaże, że stały pobyt powinien być przyznany ze względów humanitarnych lub że jest to w interesie USA;
• Najbliższa rodzina ofiary przestępstwa (w tej kategorii mieszczą się również rodzice oraz rodzeństwo).

Dokumentacja - zmiana statusu na stały

• Aplikacja o zmianę statusu, formularz I-485, Application to Register Permanent Residence or Adjust Status;
• Kopia zatwierdzenia aplikacji o status T1, Powiadomienie, formularz I-797, Notice of Action;
• Informacje biograficzne, formularz G-325A, Biographic Information;
• Wyniki badania lekarskiego i szczepień, formularz I-693, Report of Medical Exam and Vaccination Record;
• Kopia dowodu wjazdu, formularz I-94, Arrival/Departure Record;
• Kopie wszystkich stron paszportu;
• Dwa jednakowe, nieretuszowane zdjęcia bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu;
• Opłata za rozpatrzenie aplikacji (w sytacjach uzasadnionych można się ubiegać o zniesienie opłaty).

Po zatwierdzeniu przez Urząd Imigracyjny aplikacji o zmianę statusu (formularz I-485) lub jednocześnie z tą aplikacją, osoba na T1 może złożyć petycję imigracyjną dla członków najbliższej rodziny (formularz I-914, Supplement A, Petition for Qualifying Family Members of a T1 Nonimmigrant).

Podsumowanie

Wiza T1 jest wydawana ofiarom przemytu i handlu ludźmi, zmuszanym do wykonywania pracy groźbą lub szantażem. Osoba, której Urząd Imigracyjny przyznał status T1 nie musi nawet składać podania o zezwolenie na pracę, ponieważ jest ono przyznawane automatycznie. T1 uprawnia też do szeregu świadczeń bez względu na status, a więc nawet osoby przebywające w USA nielegalnie, pod warunkiem, że uzyskają certyfikat z Departamentu Usług Socjalnych (Department of Human Services). Osobom takim przysługują takie same świadczenia jak uchodźcom. Osoby w wieku poniżej 18 lat nie muszą się nawet starać o certyfikat z DHS. Szczególne ułatwienia są również rozciągnięte na członków rodziny osoby poszkodowanej. Osoba uznana za poszkodowaną, której przyznany został status T1, i która nie ukonczyła jeszcze 18 lat, może uzyskać status pochodny nie tylko dla żony i dzieci, ale nawet dla braci i sióstr jeśli oni też mają mniej niż 18 lat, oraz dla rodziców, co jest przywilejem, który normalnie przysługuje tylko obywatelom USA. Sponsorowanie brata lub siostry przez obywatela trwa aktualnie ponad 12 lat, a status pochodny dla rodzeństwa osoby na T1 jest przyznawany prawie natychmiast. Świadczy to o powadze z jaką władze starają się walczyć z tą przerażającą zbrodnią jaką jest współczesny przemyt i handel ludźmi.
Wiza T jako humanitarna, zwalnia też z obowiązku ponoszenia opłat za rozpatrywanie podań. O zwolnienie z opłaty można również wystąpić składając podanie o stały pobyt, jeśli sytuacja materiana aplikanta usprawiedliwia takie zwolnienie.

Nieimigracyjny status U jest przeznaczony dla ofiar przestępstw oraz osób, które poważnie ucierpiały fizycznie lub psychicznie w wyniku przestępstwa lub zbrodni popełnionej w USA (lub przestępstw łamiących amerykańskie prawo poza USA), które posiadają informacje przydatne lub potrzebne w śledztwie, i które chcą współpracować z władzami w ujęciu i ukaraniu sprawców.

Miejsce zbrodni Zdjęcie: Tex Texin

Osoba kwalifikująca się do wizy U nie musi być bezpośrednią ofiarą zbrodni, ale np. krewnymi: żoną, mężem, dzieckiem, itd. - które w wyniku przestępstwa popełnionego na osobie bliskiej ucierpiały fizycznie albo psychicznie.

Wizy U1 podlegają rocznym kwotom wizowym (10 tysięcy wiz dla głównych aplikantów), ale kwotom nie podlegają wizy pochodne (dla najbliższej rodziny). Osoby, których podania o U1 nie mieszczą się w kwocie na dany rok (przebywające w USA) mogą otrzymać zezwolenie na pobyt i pracę w czasie kiedy ich aplikacja „czeka” do następnego roku na nową pulę wizową a aplikant na możliwość zmiany statusu.

Klasyfikacja U została stworzona decyzją Kongresu w październiku 2000 roku jako część Victims of Trafficking and Violence Protection Act (Ustawa o Ochronie Ofiar Handlu Ludźmi i Przemocy). Jej celem jest umożliwienie organom ścigania dsotępu do świadków i ofiar, oraz umożliwienie ofiarom przestępstw przebywanie i ewentualne pozostanie na stałe w USA.

Uwaga: Urząd Imigracyjnyu zamieszcza opisy wiz S, T i U w sekcji "Other Ways to Get a Green Card" (Inne sposoby uzyskania Zielonej Karty) pomimo, że żadna z nich nie jest wizą imigracyjną. Z wiz S, T i U można się starać o stały pobyt nawet na podstawie tej samej dokumentacji, ale nie jest to regułą. Wiele osób nie korzysta z tej możliwości. Pracownicy wymiaru sprawiedliwości innych państw, większość świadków w procesach, a nawet ofiary handlu ludźmi lub prześladowań, po krótkim pobycie w USA wracają do kraju nigdy nie starając się o stały pobyt. Nasza sekcja "Inne sposoby imigracji" wylicza tylko te wizy, które muszą być zaliczone do wiz imigracyjnych, a ich zastosowanie od razu owocuje uzyskaniem stałego pobytu. Wizy S, T i U nie kwalifikują do stałego pobytu automatycznie, ale podwójny zamiar jest dopuszczalny, a nawet - w niektórych przypadkach - jest oczywisty, dlatego zamieszczamy je tu, w dziale wiz "dual-intent".

Niektóre przestępstwa uprawniające do statusu U1

• Napaść i napad;
• Napaść werbalna o treści obraźliwej i seksualnej;
• Szantaż;
• Przemoc domowa;
• Wymuszenie;
• Przetrzymywanie wbrew woli;
• Współczesne niewolnictwo;
• Porwanie;
• Morderstwo, zabójstwo;
• Fałszerstwo;
• Zmuszanie do prostystucji, wykorzystywanie na tle seksualnym;
• Gwałt i napaść na tle seksualnym;
• Handel niewolnikami;
• Torturowanie;
• Nakłanianie świadków do składania fałszywych zeznań.

Kto może uzyskać wizę U

• Ofiary przestępstw lub zbrodni;
• Osoby pokrzywdzone fizycznie lub psychicznie w wyniku zbrodni popełnionej na innej osobie;
• Przestępstwo zostało popełnione w USA, albo jest przestępstwem w świetle prawa USA;
• Osoba pokrzywdzona posiada informacje ważne dla śledztwa lub skazania sprawców i chce współpracować z władzami w śledztwie lub w procesie sądowym;
• Informacje przekazane przez osobę pokrzywdzonę były, są, lub będą pomocne w prowadzonym śledztwie i/lub skazaniu sprawców;
• Najbliższa rodzina ofiary przestępstwa (w tym rodzice).

Wymagania

Jeżeli przestępstwo zostało popełnione w USA, osoba pokrzywdzona może się starać o zmianę statusu, jeśli poza USA (przestępstwo zgodnie z przepisami USA), należy się starać o wizę nieimigracyjmą w procesie konsularnym. W obu przypadkach niezbędny jest udzial policji, agencji śledczej lub sądu, które opiniują aplikację o wizę.
Agencją opiniującą podanie o wizę (lub zmianę statusu w USA) nie muszą być tylko stricte organa ścigania. Wiele agencji rządowych i departamentów posiada własne jednostki śledcze lub dochodzeniowe (np. Departament Pracy, Equal Opportunity Employment Commission, Urząd Podatkowy, Urząd Pocztowy, itd.). Wszystkie takie agencje mogą występować jako Certifying Agencies i wydać potwierdzenie wymagane przez Urząd Imigracyjny w procesie starania się o wizę (jest to uzależnione od rodzaju przestępstwa, którego ofiarą padł cudzoziemiec).

Proces

O przyznanie nieimigracyjnego statusu U1 może wystąpić sama osoba poszkodowana składając petycje (formularz I-918, Petition for a U Nonimmigrant Status Certification) zaopiniowaną przez odpowiednią agencję (Law Enforcement Agency) lub odpowiedni wydział innych agencji rządowych, wraz z pismem przedstawiającym fakty związane z przestępstwem. Zatwierdzenie petycji oznacza zezwolenie na wjazd osoby poszkodowanej lub na zmianę statusu i na przebywanie w USA przez okres do 4 lat (wraz z najbliższą rodziną).

Dokumentacja

• Petycja, formularz I-918, Petition for U Nonimmigrant Status Certification;
• Suplement do petycji, formularz I-918B, Petition for U Nonimmigrant Status Certification, w którym odpowiednia agencja poświadcza, że osoba poszkodowana była, jest lub będzie potrzebna w śledztwie.
• Pismo dokładnie opisujące rodzaj przestępstwa i jego przebieg, oraz wszelkie inne fakty związane z przestępstwem;
• Każdy rodzaj dokumentacji, jeżeli istnieje: raporty i opinie policyjne, opinie biegłych, zaświadczenia ze szpitali, klinik i od lekarzy, rozporządzenia sądowe, akty oskarżenia oraz każdy inny rodzaj dodatkowej ewidencji z informacjami na temat popełnionego przestępstwa, jego następstw, itd.

Dokumentacja - proces konsularny

• Formularz DS-160 - Aplikacja o Wizę Nieimigracyjną;
• Paszport ważny co najmniej 6 miesięcy poza planowaną datę powrotu z USA;
• Zdjęcie bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu, przesyłane elektronicznie razem z formularzem DS-160;
• Petycja I-918 i Suplement poświadczony przez Agencję Certyfikującą podanie.

Dokumentacja - zmiana statusu na U1

• Petycja, formularz I-918, Petition for U Nonimmigrant Status Certification;
• Aplikacja o zmianę statusu nieimigracyjnego, formularz I-539, Application to Change or Extend Status;
• Petycja i Suplement poświadczony przez Agencję Certyfikującą podanie.

Ofiara przestępstwa przebywająca w USA na wizie U1 może uzyskać stały pobyt po spełnieniu pewnych warunków:

Kto może uzyskać stały pobyt ze statusu U1

• Ofiary przestępstw lub zbrodni, albo osoby pokrzywdzone fizycznie lub psychicznie w wyniku zbrodni popełnionej na innej osobie, które na statusie U1 przebywały w USA przez okres co najmniej 3 lat;
• Osoba pokrzywdzona przekazała wszystkie posiadane informacje na temat przestępstwa organom ścigania (współpracowała z władzami w śledztwie) i informacje te były pomocne w prowadzonym śledztwie i/lub skazaniu sprawców;
• Ofiara przestępstwa wykaże, że stały pobyt powinien być przyznany ze względów humanitarnych lub że jest to w interesie USA;
• Najbliższa rodzina ofiary przestępstwa (w tej kategorii mieszczą się również rodzice).

Dokumentacja - zmiana statusu na stały

• Aplikacja o zmianę statusu, formularz I-485, Application to Register Permanent Residence or Adjust Status;
• Kopia zatwierdzenia petycji, Powiadomienie, formularz I-797, Notice of Action;
• Informacje biograficzne, formularz G-325A, Biographic Information;
• Wyniki badania lekarskiego i szczepień, formularz I-693, Report of Medical Exam and Vaccination Record;
• Kopia dowodu wjazdu, formularz I-94, Arrival/Departure Record;
• Kopie wszystkich stron paszportu;
• Dwa jednakowe, nieretuszowane zdjęcia bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu;
• Opłata za rozpatrzenie aplikacji (w przypadkach uzasadnionych sytuacją finansową, osoba na statusie U może złożyć prośbę o zniesienie opłaty).

Po zatwierdzeniu przez Urząd Imigracyjny aplikacji o zmianę statusu (formularz I-485) lub jednocześnie z tą aplikacją, osoba na U1 może też złożyć petycję imigracyjną dla członków najbliższej rodziny (formularz I-920, Petition for Qualifying Family Members of a U1 Nonimmigrant).

Podsumowanie

Wiza U1 jest wydawana ofiarom przestępstw i zbrodni posiadającym ważne informacje, i których zeznania są niezbędne w dochodzeniach albo procesach sądowych. Stały pobyt z tej wizy można uzyskać stosunkowo łatwo i nie jest to uzależnione od rozpoczęcia tego procesu przez agencję rządową. Sama procedura nie jest specjalnie skomplikowana i wymaga jedynie potwierdzenia przez agencję śledczą, prokuraturę, sąd lub inną agencję rządową prowadzącą dochodzenie w sprawie przestępstwa.
Wiza U jako humanitarna (nieimigracyjna), zwalnia też z obowiązku ponoszenia opłat za rozpatrywanie podań. O zwolnienie z opłaty można również wystąpić składając podanie o stały pobyt, jeśli sytuacja materiana aplikanta usprawiedliwia takie zwolnienie.