P2 Wymiana artystyczna

Wiza P2 jest wydawania pojedynczym artystom estradowym, wykonawcom scenicznym, grupom wykonawców i zespołom w ramach uznawanych przez USA programów wymiany artystycznej (reciprocal) pomiędzy organizacją w USA i organizacją zagraniczną (firmą, agencją estradową, organizatorem tury koncertowej, itd.).

Japoński styl taneczny Yosakoi Zdjęcie: d.FUKA

Zagraniczny wykonawca czy artysta musi reprezentować podobny poziom artystyczny co wykonawca amerykański zapraszany w ramach wymiany. Wszystkie pozostałe warunki - takie jak liczba koncertów, długość tury koncertowej, wynagordzenie, oferowane warunki zamieszkania, klasa hoteli, itd. - muszą być podobne lub porównywalne. Nie są wymagane ponadprzeciętne czy niezwykłe umiejętności ani międzynartodowa sława i sukces na liście przebojów.

Do P2 może się zakwalifikować prowincjonalny zespół muzyczny albo teatrzyk pod warunkiem, że artysta z USA zostanie zaproszony przez organizatora z zagranicy w ramach umowy z agencją w USA o wymianie artystycznej. Razem z występującym artystą, w USA mogą przebywać w tym samym czasie i przez ten sam okres członkowie jego najbliższej rodziny. Nie mogą oni uzyskać prawa do pracy ale mogą legalnie uczyć się lub studiować bez konieczności zmiany statusu na studencki. Wraz z grupą lub indywidualnym artystą mogą też wyjechać ważni lub niezastąpieni członkowie personelu. Wiza P2 nie przewiduje wiz pochodnych dla personelu, starają się więc oni o tą samą wizę ale na podstawie osobnej petycji pracowniczej złożonej przez sponsora.

Proces wizowy wymaga opinii organizacji pracowniczej lub związku zawodowego oraz zatwierdzonej petycji pracowniczej (formularz I-129, Petition for a Nonimmigrant Worker).

Kto może uzyskać wizę P2

• Indywidualni artyści w branży rozrywkowej, piosenkarze, muzycy, aktorzy sceniczni;
• Zespoły muzyczne, taneczne, kabaretowe i teatralne, itd. występujące jako grupa;
• Osoby towrzyszące artystom estradowym i stanowiące zespół fachowców nieodzownych w realizacji produkcji, występu czy koncertu. Mogą to być operatorzy światła i obsługa sceniczna, specjaliści od dźwięku, operatorzy kamer, fryzjerzy, make up artists, kierowcy, itd.

Kto może sponsorować na wizę P2

• Przedsiębiorstwo, organizacja albo promotor w USA, który przedłoży szczegółową dokumentację dotyczącą wydarzenia czy koncertu organizowanych w ramach programu wymiany artystycznej akceptowanego przez Departament Stanu.
• Firmy rozrywkowe, producenci i organizatorzy koncertów międzynarodowych, organizacje rządowe, zwiazki artystyczne, itd.;

Wymagania

• Organizacja sponsurująca w USA musi uzyskać przychylną opinię organizacji pracownicej lub związku zawodowego oraz złożyć i uzyskać zatwierdzenie petycji pracowniczej;
• Zespół lub artysta indywidualny musi tylko wykazać, że wyjeżdża w ramach wymiany artystycznej pomiędzy agencją reprezentującą jego samego a organizatorem w USA reprezentującym artystę amerykańskiego zaproszonego na występy zagranicą.

Proces

Wizy P2 nie można otrzymać samodzielnie bez złożonej wcześniej przez pracodawcę (sponsora) lub agenta występującego w jego imieniu, i zatwierdzonej przez Urząd Imigracyjny petycji pracowniczej (formularz I-129, Petition for a Non-Immigrant Worker). P2 jest wydawana na czas trwania wydarzenia, w którym artyści mają wziąć udział, albo na rok, z możliwością przedłużania co rok. Przedłużenie statusu lub zmiana pracodawcy wymaga za każdym razem nowej petycji pracowniczej (formularz I-129, Petition for a Non-Immigrant Worker) i dokumentacji od pracodawcy wyjaśniającej przyczyny przedłużenia. Osoby towarzyszące przedłużają pobyt używając standardowego formularza I-539, Application to Extend/Change Nonimmigrant Status, pod warunkiem, że osoba na P2 utrzymuje nadal ważny status.
Jeżeli osoba sponsorowana przebywa w USA, może rozpocząć pracę w sponsorującej go organizacji natychmiast po otrzymaniu zatwierdzenia petycji. Jeśli przebywa poza USA, po otrzymaniu od sponsora zatwierdzonej petycji musi odbyć interview w konsulacie lub ambasadzie i otrzymać promesę wizową uprawniającą do wjazdu do USA.

Dokumentacja sponsora

• Petycja pracownicza, formularz I-129, Petition for a Non-Immigrant Worker;
• Pisemna opinia wydana przez organizację pracowniczą działającą w dziedzinie, w której osoba ma być sponsorowana, lub przez związki zawodowe;
• Kopia umowy o wymianie artystycznej pomiędzy organizatorem w USA a agencją zagranicą, która w ramach wymiany przyjmie artstę z USA;
• Pismo od organizatora w USA określające ogólny stan wymiany artystycznej pomiędzuy USA a krajem pochodzenia zaproszonego artysty i wyjaśnienie czy, w jaki sposób lub dlaczego składana właśnie petycja pracownicza dla zagranicznego wykonawcy mieści się w ramach programu i jakie korzyści z jej zatwierdzienia wynikają dla wykonawców amerykańskich i dla całego programu wymiany
• Dokumentacja potwierdzająca, że warunki pobytu artysty w USA są takie same lub zbliżone do tych, jakie zaoferowano artyście amerykańskiemu zagranicą;
• Kopia kontraktu określającego warunki zatrudnienia, wysokość zarobków, itd.;
• Dokumentacja określająca plan pobytu i opis wydarzenia;
• Kopie dokumentacji potwierdzającej akceptację programu wymiany przez właściwą organizację pracowniczą i jej zaangażowanie – np. udział w negocjacjach;
• Opłata za petycję.

Dokumentacja pracownika - proces konsularny

• Formularz DS-160 - Aplikacja o Wizę Nieimigracyjną;
• Kopia powiadomienia o zatwierdzeniu petycji pracowniczej, formularz I-767, Notice of Action;
• Dokładny życiorys (CV – resume);
• Kopie dokumentacji załączonej wcześniej przez sponsora do aplikacji pracowniczej składanej w Urzędzie Imigracyjnym;
• Paszport ważny co najmniej 6 miesięcy poza planowaną datę powrotu z USA;
• Zdjęcie bez nakrycia głowy (chyba że jesteś takiego wyznania, które wymaga nakrycia) na jasnym tle, z przodu, przesyłane elektronicznie razem z formularzem DS-160;
• Opłata wizowa.

Uwaga: konsul może zawsze zażądać dodatkowej dokumentacji, podobnie jak w przypadku każdej innej wizy nieimigracyjnej czy imigracyjnej.

Podsumowanie

Wiza P2 pozwala artystom na odbywanie koncertów lub występów tylko w ramach programów wymiany artystycznej zatwierdzonych przez Departament Stanu. P2 jest wizą pracowniczą. Osoby towarzyszące - żona, mąż lub dzieci poniżej 21 lat - mogą otrzymać wizę pochodną P4, która nie uprawnia do pracy, ale pozwala na naukę lub studiowanie bez konieczności zmiany statusu na studencki.
Osoba na wizie P2 może zmienić sponsora i zacząć pracować gdzie indziej. Jeśli oryginalna petycja była składana przez sponsora, nowa petycja (formularz I-129, Petition for a Nonimmigrant Work) jest traktowana jako całkiem nowe zatrudnienie i nowy status. Jeśli jednak oryginalną petycję składał agent, petycja w imieniu nowego sponsora jest traktowana jak przedłużenie statusu (petycja jest wymagana przy każdym przedłużeniu nawet przez tego samego sponsora).