Nieuregulowana zaporami jak Colorado i prawie wszystkie większe rzeki w Ameryce, Hudson River ma swoje źródła niedaleko Mt. Marcy, w jeziorze wysoko w górach Adirondack na północy. Jej długi na 315 mil bieg przecina jak wielka bruzda prawie całą wschodnią połowę stanu New York. Szeroko rozlane ujście Hudson River pomiędzy Manhattanem a Jersey City, wyznacza również granicę między stanami New York i New Jersey.
Jesień w dolinie rzeki Hudson Zdjęcie: Jim Sugrue
Oficjalnie podaje się, że pierwsze zorganizowane próby osadnictwa i kolonizacji doliny rzeki Hudson podjęli Holendrzy po roku 1610 budując obronny Fort Nassau niedaleko dzisiejszego miasta Albany, ale to informacja nieścisła. Daty najwcześniejszej kolonizacji nie da się ustalić, wiadomo jedynie, że prawdopodobnie pierwszymi Europejczykami, którzy dotarli w okolice ujścia wielkiej rzeki, byli eksplorujący te okolice dla Anglii bracia Jean i Sebastian Cabot. Było to w roku 1497, a więc zaledwie pięć lat po lądowaniu Kolumba na Kubie. Cały ląd, dokąd sięgał wzrok i jeszcze dalej, bracia Cabot przejęli na rzecz Anglii. W 1524 roku florentyńczyk w służbie Francji, Jean de Verrazano, którego imię nosi słynny most łączący Staten Island z południowym Brooklynem na Long Island, zarzucił nawet kotwicę w ujściu rzeki i przepłynął nad dzisiejszym Battery Park, który zostal usypany dużo później przez Holendrów. W 1525 roku w Zatoce Nowojorskiej zjawił się pływający pod flagą Hiszpanii Portugalczyk Estevan Gomez. W 1598 roku grupa Holedrów przezimowała na brzego zatoki, nie wiadomo jednak czy można ten fakt uznać za wczesną kolonizację. Jedenaście lat później, w 1609 roku holenderska Kompania Wschodnich Indii zatrudniła angielskiego żeglarza Henry'ego Hudson'a i zleciła mu odnalezienie słynnego wtedy choć mitycznego Północnego Przejścia, w którego istnienie wierzyli wszyscy ówcześni odkrywcy.
