Illinois to stan małych miasteczek, wielkich farm i pustych przestrzeni. Gdyby nie aglomeracja Chicago z szerokim pasem suburbs, stan nie różniłby się prawie niczym od Kansas, Iowy albo Nebraski. Są tu malownicze wzgórza, rzeki i strumienie, dużo lasów i dziesiątki sielskich, amerykańskich wiosek i ślicznych miasteczek, wyglądających jak te z pocztówek, zwłaszcza w zimie, ustrojone na Boże Narodzenie.
Aledo, Illinois Zdjęcie: Sid Webb
Dziś już mało kto pamięta francuskie początki, zostały tylko nazwy, ale głównie na północy. Illinois jest częścią USA o wiele dłużej niż było częścią francuskiej Louisiany, której zresztą Francuzi nigdy dokładnie nie zbadali ani nie poznali. Zaraz po utracie wschodniej części Louisiany na rzecz Anglii w wyniku Wojny Siedmioletniej, większość francuskich osadników przeniosła się do kanadyjskiego Quebec'u i na zachód od rzeki Mississippi, do Minnesoty, Missouri i Iowy.
Illinois ma największą populację na Środkowym Zachodzie i są tu 1,363 miasta, a mimo to stan jest uważany za rejon głównie rolniczy, z małą ilością przemysłu, można powiedzieć - prowincjonalny. Jadąc którąkolwiek lokalną drogą - nie autostradą, z których przeważnie niewiele widać - trudno znaleźć dłuższe, niezamieszkałe odcinki, prawie wszędzie, całymi milami, ciągną się łany kukurydzy, czasem pszenicy albo żyta, wioski i osady. Z lotu ptaka prawie cały stan wygląda jak wielka szachownica, której pola ktoś pomalował na różne odcienie zieleni i brązu. Każde z nich to precyzyjnie wymierzony kwadrat o bokach długości 1 mili. Kwadraty pól są oddzielone od sąsiednich kwadratów drogami dojazdowymi, przecinającymi się pod kątem prostym. Co kilka mil biegnie szersza droga, przy której - znowu w równych odstępach - zbudowano osady i wioski. Tak wygląda prawie cała reszta stanu poza Chicago i jego wielką suburbią. Podobny podział rozciąga się daleko poza granice stanu Illinois we wszystkich kierunkach. Taka sama kratka przeważa w Indianie, w Wisconsin, w Michigan, w Ohio i w drugą stronę, aż do wschodniego Colorado. Typowy, farmerski krajobraz doskonale i planowo zagospodarowanego Środkowego Zachodu.
Illinois jest stanem małych miasteczek i farm. Jest tu tylko kilka większych miast powyżej 100,000 mieszkańców, jest natomiast kilkaset małych, 15-, 20-tysięcznych, i całkiem małych, malowniczych osad na wzgórzach albo nad rzeką, w sielskiej scenerii prowincji. Kilka średniej wielkości miast leży przy głównym korytarzu wzdłuż I-55 z Chicago do St. Louis, reszta jest rozrzucona w innych rejonach.
Sercem i centrum Illinois jest Chicago. Tu zbiegają się wszystkie drogi i wszystkie nici wielkiej polityki i wielkiego biznesu całego stanu. Ale Chicago to trzecie największe miasto USA po Nowym Yorku i Los Angeles, przebiegają więc tędy nici wielkiej polityki i biznesu całego kraju. Od samego początku eksploracji terenów w głębi kontynentu i później ich podboju, najważniejsze były szlaki komunikacyjne, które właśnie tu, w miejscu dzisiejszego Chicago, tworzą wielki węzeł łączący prawie całą wschodnią połowę kraju poprzez gęstą sieć rzek i Wielkie Jeziora, a dzięki kanałowi łączącemu jezioro Michigan z rzekami Des Plains i Illinois, z Mississippi, Nowym Orleanem i całym regionem Zatoki Meksykańskiej. Mało które miasto jest tak szczęśliwie położone. Nic więc dziwnego, że prowadziły też tędy szlaki ekspansji na Zachód wielu fal osadników, dlatego powstał tu później jeden z największych w USA węzłów kolejowych. Chicago było i jest jednym z najważniejszych punktów na mapie komunikacji USA, dlatego nie powstało tam gdzie jest Mackinac Island, albo gdzieś w Wisconsin, tylko właśnie tu, nad jeziorem, w najbardziej dogodnym miejscu, na szlaku wodnym łączącym całą ówczesną francuską kolonię w Nowym Świecie od Zatoki Meksykańskiej i Karaibów, po północny Atlantyk i Europę.
Większość dużych i największych miast stanu jest zgrupowanych wokół Chicago, tworząc jedną wielką metropolię nazywaną żartobliwie "Chicagoland". Wielki pas urbanistyczny ciągnie się od Hammond w Indianie na samym "dole" jeziora Michigan, wzdłuż jego brzegu aż do granicy z Wisconsin. Ogromna aglomeracja sięga w niektórych miejscach prawie 40 mil na zachód od jeziora. Oprócz Chicago i jego sieci "suburbs", Illinois ma jeszcze trzy inne, mniejsze centra urbanistyczne: Normal-Bloomington, Champain-Urbana i Rock Island-Moline - tworzące razem z dwoma miastami po stronie stanu Iowa, Davenport i Bettendorf, duży region miejski pod nazwą Quad Cities. Reszta to małe miasteczka, osady i miasta średniej wielkości, przeważnie kilkunasto- lub kilkudziesięciotysięczne. Etnicznie, w stanie przeważają zdecydowanie biali. Największe skupisko Murzynów istnieje na południu Chicago, powstałe w latach 50-tych i 60-tych ubiegłego wieku w wyniku wielkiej "wędrówki" z Południa. Dużym ośrodkiem miejskim jest też stolica stanu Springfield. Wszystkie główne urzędy stanowe mają jednak oddziały w Chicago i chociaż teoretycznie władze znajdują się w stolicy, w Chicago pracuje o wiele więcej stanowych urzędników niż w Springfield.
Dzisiejsze Illinois to znowu stan głównie rolniczy. Widać to najlepiej na mapach Google: zielono-beżowa kratka, jak w szkolnym kratkowanym zeszycie. Na początku XX wieku w południowej części stanu było kilka kopalń węgla i trochę przemysłu. Przemysł ciężki - huty, stalownie, wielkie fabryki - były zgrupowane głównie na południu Chicago, w pobliżu portów na jeziorze i po stronie Indiany. Dziś niewiele zostało z przemysłu, prawie nic się już tu nie produkuje. Dotyczy to jednak całej Ameryki. Przemysł w USA zlikwidowano zastępując go importem wszystkiego z Chin, wierząc, że specjalna, światowa rola amerykańskiego dolara wystarczy. Dzięki transferowi zachodniej technologii niezbędnej do prowadzenia produkcji, oraz kapitału wydanego na jej zakup, Chiny staną się największą potęgą na świecie najpóźniej w 2025 roku.
Regiony
Miasta
Parki i pomniki przyrody
