Do USA można wyemigrować w związku z zatrudnieniem. Może to być oferta amerykańskiego pracodawcy poszukującego specjalisty w jakiejś dziedzinie, albo może to być emigracja bez oferty obejmująca osoby o wybitnych osiągnięciach naukowych lub byznesowych. Można też stworzyć sobie samemu miejsce pracy poprzez inwestycję i zorganizowanie nowych miejsc pracy dla innych. Ustawa Imigracyjna przewiduje 140,000 wiz rocznie w pięciu kategoriach pracowniczych (preferencjach). Część z nich wymaga Certyfikatu Zatrudnienia (Labor Certification) z Departmanetu Pracy.
W 2008 roku 166,511 osób uzyskało zieloną kartę we wszystkich kategoriach pracowniczych, z czego 149,542 osoby zmieniły status na stały będąc w USA, a tylko 16,969 otrzymało wizy imigracyjne w procesach konsularnych zagranicą. Bardzo duży procent zielonych kart przyznano nielegalnym imigrantom, którym legalizację pobytu umożliwiła ustawa 245i (waiver) podpisana przez prezydenta Clintona pod koniec 2000 r.
Według niektórych krytyków obecnego systemu, stały pobyt w kategoriach pracowniczych jest zbyt trudny do uzyskania, zwłaszcza w porównaniu z kategoriami rodzinnymi, na czym cierpią nie tylko zainteresowani i ich rodziny (niektóre procesy trwają latami), ale przede wszystkim gospodarka Stanów Zjednoczonych. W przeszłości Ameryka często posługiwała się imigrantami w okresach szczególnej prosperity (np. chińscy robotnicy pracujący przy budowie kolei trans-kontynentalnej albo meksykańscy pracownicy rolni przed Wielkim Krachem na giełdzie, itd.), lub w okresach zwiększonego zapotrzebowania na siłę roboczą (np.obie wojny światowe).
Sympatia do pracowników sezonowych, tymczasowych i w ogóle do imigranbtów, wyraźnie wzrasta w okresach wzrostu gospodarczego, i spada, kiedy kraj przeżywa kryzys. Dlatego właśnie teraz (administracja Baracka Obamy) nowa ustawa imigracyjna (dająca szanse nielegalnym imigrantom) jest raczej mało prawdopodobna.
Największe szanse na stały pobyt mają oczywiście specjaliści w różnych dziedzinach - inżynierowie, uczeni, wynalazcy czy odkrywcy, ale również inwestorzy, businessmani, artyści i sportowcy. Po II Wojnie Światowej większość niemieckich naukowców i wybitnych inżynierów i techników trafiło albo do Związku Sowieckiego (nie są znane ich dalsze losy), albo do USA. Powojenne błyskawiczne postępy obu tych krajów w technologiach jądrowych, lotniczych i w programach kosmicznych, to w dużej mierze wynik pracy przesiedlonych niemieckich specjalistów. Podobnie dzieje się w sporcie, sztuce i biznesie. Fachowcy z całego świata chcą emigrować do Ameryki, która zawsze oferowała lepsze zarobki, wyższy standard życia i lepsze możliwości kariery niż jakikolwiek inny kraj: w Ameryce prawie zawsze po prostu były pieniądze.
Można też emigrować do USA nie będąc światowej sławy muzykiem, atletą albo fizykiem molekularnym. Wystarczy być dobrym malarzem, architektem albo kucharzem, chociaż procedura w takich przypadkach jest dłuższa i bardziej skomplikowana, a wynik bardziej niepewny, zwłaszcza w czasach trudności gospodarczych kiedy trudno o pracę (a co dopiero o sponsora).
EB1 Wybitne osiagnięcia
EB2 Wybitne zdolności
EB3 Pracownicy
EB4 Specjalni imigranci
EB5 Inwestorzy
Schedule A
Kategorie pracownicze
Przepisy imigracyjne (Immigration and Nationality Act) pozwalają na imigrację w następujących kategoriach pracowniczych:
- EB1 - Priority Workers - 3 podkategorie osób o wybitnych uzdolnieniach lub osiągnięciach w nauce, sztuce, sporcie albo w byznesie - 28.6% rocznej puli wizowej (40,040 wiz). EB1 nie wymaga Certyfikatu Zatrudnienia z Departamentu Pracy.
- EB2 - Members of the Professions Holding Advanced Degrees or Persons of Exceptional Ability - Przedstawiciele zawodów ze stopniem naukowym lub o szczególnych uzdolnieniach lub osiągnięciach w nauce, byznesie lub w sztuce: 28.6% rocznej puli wizowej (40,040 wiz), plus wizy niewykorzystane w pierwszej kategorii. EB2 wymaga Certyfikatu Zatrudnienia, chyba, że aplikant uzyska Zwolnienie w Interesie Narodowym (National Interest Waiver).
- EB3 - Skilled Workers, Professionals, and Other Workers - Pracownicy wykwalifikowani (minimum 2 lata doświadczenia), Profesjonaliści i Inni (mniej niż 2 lata doświadczenia) - 28.6% rocznej puli wizowej (40,040 wiz), plus wizy niewykorzystane w pierwszej i drugiej kategorii. 10,000 wiz zarezerwowanych dla "Other Workers". EB3 wymaga Certyfikatu Zatrudnienia.
- EB4 - Special Immigrants - kilkanaście podkategorii specjalnych imigrantów - 7.1% rocznej puli wizowej. EB4 nie wymaga Certyfikatu Zatrudnienia z Departamentu Pracy.
- EB5 - Employment Creation - Inwestorzy tworzący nowe miejsca pracy - 7.1% rocznej puli wizowej. Nie mniej niż 3,000 wiz zarezerwowanych dla rejonów niedoinwestowanych, wiejskich i o wysokim bezrobociu, i 3,000 dla inwestorów w centrach regionalnych. EB5 nie wymaga Certyfikatu Zatrudnienia z Departamentu Pracy.
- Zawody z Listy A (Schedule A occupations) - dwie grupy zawodowe obejmujące fizykoterapeutów i pielęgniarki oraz wybitnych przedstawicieli nauki lub sztuki i wykonawców scenicznych i artystów w kilkunastu podkategoriach zawodowych.
Zawody z Listy A nie stanowią osobnej kategorii imigracyjnej, podlegają więc ogólnym rozporządzeniom programu PERM (Permanent Labor Cerification) i nie istnieje dla nich specjalna pula wizowa. Większość zawodów z Listy A może jednak być zakwalifikowana do kategorii EB2, w której nie ma aktualnie opóźnień w wydawaniu wiz imigracyjnych. Kategoria EB2 wymaga Certyfikatu Zatrudnienia, ale zawody z Listy A są zwolnione z tego obowiązku nawet jeśli są zaliczane do kategorii EB2.
