Artykuły Konstytucji USA (uchwalonej w 1787 r. i ratyfikowanej 4 marca 1789 r.) nie wspominają kto może być uważany za obywatela Stanów Zjednoczonych. Konstytucja upoważniła jednak Kongres (Artykuł 1, Sekcja 8) do "ustanowienia jednolitych przepisów dotyczących Naturalizacji". Jedyna wzmianka o obywatelstwie znalazła się w Artykule II i stwierdzała, że: "żadna osoba nie będąca urodzonym obywatelem, lub obywatelem Stanów Zjednoczonych w momencie przyjęcia Konstytucji, nie może objąć Urzędu Prezydenta; żadna osoba nie może też objąć tego Urzędu jeśli nie ukończyła 35-go roku życia, i nie mieszkała na stałe w Stanach Zjednoczonych przez czternaście lat".
Paszport US. Zdjęcie: Tim Sackton
Po raz pierwszy pojęcie obywatela zostało zdefiniowane i uznane 26 marca 1790 roku i wynikało bezpośrednio z konieczności ustalenia obywatelstwa osób urodzonych poza USA. Definicja ta stwierdzała, że obywatelem jest każda osoba urodzona w Stanach Zjednoczonych (na terenie trzynastu oryginalnych kolonii), a naturalizowanym obywatelem może zostać "każda osoba biała o prawym charakterze, mieszkająca na stałe w USA przez okres co najmniej 14 lat" i po zatwierdzeniu naturalizacji przez jakikolwiek sąd powszechny.
Stany Zjednoczone należą do nielicznych krajów, w których obowiązują dwie zasady dotyczące obywatelstwa: jus soli - prawo ziemi, i jus sanguinis - prawo krwi. Naturalnym obywatelem jest każda osoba bez względu na pochodzenie i status rodziców urodzona w USA, albo osoba urodzona poza Stanami Zjednoczonymi, której oboje lub przynajmniej jedno z rodziców są lub byli obywatelami USA. Możesz być obywatelem USA nie wiedząc o tym przez rodziców (Doctrine of Constructive Retention), a nawet przez dziadków (Doctrine of Double Constructive Retention) i posiadane obywatelstwo odzyskać.
Obywatele Stanów Zjednoczonych mają prawo - a nawet obowiązek - brać udział w życiu politycznym kraju (prawie wszystkie stany ograniczają te prawa przestępcom), są otaczani opieką wszędzie za granicą przez placówki dyplomatyczne i mogą mieszkać gdziekolwiek na świecie bez żadnych ograniczeń. Obywatele są zobowiązani do służby w systemie sądowniczym kraju poprzez udział w przewodach sądowych jako ławnicy, i do płacenia podatków dochodowych, również od dochodów uzyskiwanych poza granicami USA. Rząd Stanów Zjednoczonych wymaga od swoich obywateli podróżowania na amerykańskich paszportach, nawet jeśli obywatel posiada inne obywatelstwa.
Przez wiele lat obowiązywała zasada, że każde następne obywatelstwo unieważnia poprzednie. Obecnie, poprzez interpretację Sądu Najwyższego i przez zarządzenie Departamentu Stanu oparte na tej interpratacji (7 FAM 1162) uznaje się, że podwójne obywatelstwo jest stanem powszechnym w USA, i że posiadanie podwójnego obywatelstwa - i wypełnianie wynikających stąd zobowiązań wobec innego kraju - nie oznacza unieważnienia innego obywatelstwa, w tym obywatelstwa USA. Pomimo, że USA w dalszym ciągu formalnie nie uznają podwójnego obywatelstwa, posiadanie obywatelstwa innego kraju jest od wielu lat tolerowane i posiadanie paszportu innego kraju nie oznacza już niebezpieczeństwa utraty obywatelstwa USA.
Przepisy Stanów Zjednoczonych rozróżniają narodowość amerykańską od amerkańskiego obywatelstwa, choć w paszporcie podaje się tylko narodowość (nationality). W rzeczywistości można byc narodowości amerykańskiej a nie być obywatelem USA. Do grupy osób będących w rzeczywistości narodowości amerykańskiej a nie będących obywatelami, należą członkowie niektórych plemion indiańskich nie przyjmujących obywatelstwa USA, oraz niektóre osoby uzyskujące narodowość automatycznie, lecz bez obywatelstwa (np. mieszkańcy niektórych terytoriów pod protektoratem USA).
